بررسی وضعیتِ ظرفیت و فرهنگ سازمانی کارآفرینانه دانشگاه (مطالعه موردی: پنج دانشگاه استان مازندران)

كارآفريني انديشه و فرآيندي است كه يك فرد يا گروه از طريق آن، ايده يا فرصت جديد را شناسايي كرده و به صورت موفقيت¬آميزي مورد بهره¬برداري قرار مي¬دهند. دانشگاه¬ها نیز در مقام توليدكنندة دانش و نهاد انتشار آن، نقش گسترده¬تري را در نوآوري صنعتي ايفاء مي¬كنند. ظهور دانشگاه كارآفرين در واقع پاسخي به اهميت روزافزون دانش در نظام ملي و منطقه¬اي نوآوري و ادراك جديد از دانشگاه است. هدف از پژوهش حاضر، تبیین و بررسی وضعیت ظرفیت کارآفرینانه دانشگاه¬های استان¬ مازندران می¬باشد. جامعه آماري اين تحقيق، پنج دانشگاه منتخب در استان مازندران مي¬باشند، كه 92 نفر از متخصصین و مسئولین به عنوان نمونه انتخاب، و برای جمع¬آوري داده¬ها از پرسشنامه¬هاي استاندارد استفاده، و تجزيه و تحليل داده¬ها بوسيله نرم-افزارهاي SPSS و LISREL انجام شده است. نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد، کلیت مدل ارائه شده با مقادیر شاخص¬های برازش (0.067=RMSEA و 0.95=NFI و 0.92=GFI)، مورد تایید است و هم¬چنین نتایج آزمون T-student نشان داد ظرفیت کارآفرینی و ابعاد وابسته به آن در دانشگاه¬های مورد مطالعه در وضعیت نامناسبی قرار دارند.